W tej chwili trwa, w niektórych krajach szybciej, w innych wolniej, wprowadzanie systemu telefonii mobilnej 5G. Dokumenty standaryzacyjne dla tej generacji powstały już kilka lat temu, teraz trwa proces ich nowelizowania i wszystko wskazuje na to, że w najbliższym czasie proces implementacji systemu 5G zostanie zakończony – przynajmniej w technologicznie rozwiniętych krajach. Technologia 5G przekroczy też granice częstotliwości 6 GHz, wchodząc coraz wyraźniej w pasmo tzw. fal milimetrowych. Zwiększanie częstotliwości transmisji danych oraz wzrost poziomu technicznego infrastruktury nadawczo-odbiorczej w 5G, kieruje prace inżynierów i naukowców w kierunku jeszcze nowszej generacji telefonii mobilnej, a mianowicie 6G. Można postawić pytanie o potrzebę wprowadzania kolejnej generacji, zamiast zwiększania możliwości 5G. Ta konieczność wiąże się z zapotrzebowaniem świata technologii na nową generację, a najistotniejszym elementem tego świata jest burzliwy rozwój sztucznej inteligencji.
Sztuczna inteligencja buduje zupełnie nowy paradygmat, którego elementami są:
- możliwość wykonywania operacji przy wykorzystaniu chmury obliczeniowej, przy czym liczba działań jest w zasadzie nielimitowana;
- korzystanie z systemu Big Data, pozwalającego na gromadzenie wielkiej liczby danych;
- możliwość wykorzystania nowych narzędzi optymalizacyjnych.
Te właściwości sztucznej inteligencji można zrealizować jedynie we współpracy z nowym rozwiązaniem w dziedzinie technologii łączności mobilnej, a mianowicie telefonii komórkowej szóstej generacji (6G)
Elementy robocze systemów sztucznej inteligencji opierają się w dużej mierze na sensorach, z którymi łączność musi zapewnić bardzo szybka, i działająca w zasadzie bez opóźnień, łączność mobilna. Dobrym przykładem jest transport autonomiczny. Musi on uwzględniać jednocześnie wiele elementów ruchu, takich jak możliwości przejazdu (przepisy ruchu drogowego, korki, złe warunki pogodowe, stan pojazdu itp.). Uwzględnienie tych i wielu innych elementów kontrolujących ruch pojazdu, wymaga właśnie łączności mobilnej, bezprzewodowej, o parametrach, których nie spełnia sieć 5G, nie mówiąc już o niższych generacjach. System 6G zapewnia ogromne szybkości transmisji danych (ok. 1Tb/s) i bardzo niski czas opóźnienia dotarcia sygnału, mniej niż 1 ms. Przewiduje się związanie węzłów sztucznej inteligencji z antenami nadawczymi, co pozwoli optymalizować sieć w kierunku, opracowanym już dla technologii 5G, „slicingu” i wirtualizacji. Będzie można też zapewnić tworzenie systemów inteligencji biznesowej i aplikacyjnej użytkownikom sieci.
Przyszły związek 6G ze sztuczną inteligencją pozwala w pewien sposób przewidzieć właściwości tej generacji:
- funkcjonalna / sytuacyjna / pozycyjna autoagregacja sieci
- wszechobecna, wzmocniona świadomość kontekstowa
- kontekstowa samorekonfiguracja sieci/węzłów
- dopasowane opóźnienie, szybkość i konfiguracja dostępu
Można stwierdzić, że istnienie sztucznej inteligencji będzie siłą napędową 6G, co umożliwi rozprzestrzenianie rozproszonych, niezależnych systemów autonomicznych i budowę klastrów obliczeniowych.
Naukowcy i inżynierowie, pracujący nad rozwojem mobilnych sieci telekomunikacyjnych, są przekonani, że system 5G, pomimo swoich ogromnych możliwości, nie jest w stanie wypełnić zadań, jakie stawiają systemy sztucznej inteligencji.
Związek sztucznej inteligencji z technologią 5G jest już realizowany, choć jak wspomniano wyżej, w sposób niewystarczający – związek technologii 6G ze sztuczną inteligencją dobrze ilustrują wypowiedzi jednego z twórców 6G:
- wiele elementów systemu 6G zostanie zaprojektowane nie dla ludzi tylko dla inteligentnych maszyn,
- opóźnienia krótsze od 1 ms są nie rejestrowane przez ludzi – opóźnienie 1 ms jest długim czasem dla maszyny,
- 6G będzie w dużej mierze inspirowane przez sztuczną inteligencję
(Dr Ari Pouttu – profesor, University of Oulu, Finlandia, wicedyrektor ”Finland’s 6G Flagship program”)